Back مقاطعة كوسوفو وميتوهيا المتمتعة بالحكم الذاتي Arabic Kosovo və Metohiya muxtar vilayəti Azerbaijani کوزووو و متوهیا موختار بؤلگهسی AZB Аўтаномны край Косава і Метохія Byelorussian Аўтаномны край Косава і Мятохія BE-X-OLD Kosovo i Metohija Catalan Kosovo a Metochie Czech Kosovo und Metochien German Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια Greek Autonomous Province of Kosovo and Metohija English
| Autonomna Pokrajina Kosovo i Metohija | |
| Аутономна Покрајина Косово и Метохиja (srpski) Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë (albanski) | |
| Autonomna pokrajina | |
| Država |  Srbija
|
|---|---|
| Glavni grad | Priština |
| Površina | 10 910 km2 |
| Stanovništvo | 1 780 021 |
| Gustoća | 160 /km2 |
| Osnovan | 1992. (formiranje SR Jugoslavije)
1999. (Osnivanje UNMIK-a) |
| Vlada | Autonomna Pokrajina |
| - Predsjednik Skupštine | Radovan Ničić |
| Vremenska zona | UTC +1 (CET) UTC +2 (CEST) |
| Pozivni broj | +381 |
 Lokacija Kosova i Metohije u okviru Srbije
| |
 |
|---|
| Ovaj članak je dio serije o političkom sistemu Srbije |
Kosovo i Metohija — skraćeno KiM (alb. Kosovа dhe Metohiа), zvanično Autonomna Pokrajina Kosovo i Metohija — APKiM (alb. Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë), ponekad kratko Kosovo (alb. Kosova), ili Kosmet (od Kosovo i Metohija), je autonomna pokrajina u sastavu Republike Srbije.[1] De jure je pod privremenom upravom Ujedinjenih nacija. Kosovo i Metohija graniči sa Albanijom na jugozapadu, Sjevernom Makedonijom na jugu, Crnom Gorom na zapadu, dok je njena administrativna linija prema Srbiji na sjeveru i istoku, pod kontrolom UNMIK-a. Pokrajina ima oko 1,7 miliona stanovnika.[2] Službeni jezici su srpski i albanski, a sjedište administracije se nalazi u Prištini.
Od završetka NATO-ovog bombardovanja SR Jugoslavije 1999. godine, Kosovo i Metohija se u skladu sa rezolucijom 1244 Vijeća sigurnosti UN-a nalazi pod privremenom administracijom UN-a (UNMIK). Evropska unija je 16. februara 2008. odlučila da pokrene „Misiju vladavine prava Evropske unije na Kosovu i Metohiji — EULEKS KOSOVO”, a 17. februara 2008. „Predstavnici naroda Kosova”[3] donijeli su jednostranu odluku o proglašenju nezavisnosti Kosova i nakon toga usvojili Ustav Republike Kosovo. Srbija je odbacila ovu deklaraciju, a Generalna skupština Ujedinjenih nacija je rezolucijom A/63/L.2 usvojenom na predlog Srbije 8. oktobra 2008. zahtijevala savjetodavno mišljenje Međunarodnog suda pravde o njenoj legalnosti. Nezavisnost Republike Kosovo međunarodno priznaje 93 od 193 članica UN-a.[4][5]
- ^ srbija.gov.rs. "Устав Републике Србије". www.srbija.gov.rs (jezik: srpski). Pristupljeno 13. 4. 2021.
- ^ "Procena stanovništva kosova 2011" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 13. 4. 2021. Pristupljeno 13. 4. 2021.
- ^ "ACCORDANCE WITH INTERNATIONAL LAW OF THE UNILATERAL DECLARATION OF INDEPENDENCE IN RESPECT OF KOSOVO" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 21. 8. 2010. Pristupljeno 28. 12. 2021.
- ^ "Koliko je relevantno što pet milijardi ljudi ne priznaje Kosovo?". Istinomer (jezik: srpski). 22. 11. 2019. Pristupljeno 13. 4. 2021.
- ^ "Kosovo Thanks You – Thank you from the Kosovar people!" (jezik: engleski). Pristupljeno 13. 4. 2021.